Cengiz Yılmaz hoca



 YAGMUR GÖZLÜM

Dün akşam karanlıkta kayıp olurken,
Bir sigara nefesinde seni çektim içime.
Islandım yagan yagmurda sesizce,
Meger ne çok sevmişim seni,
Meger ne çok acıymış sensizlik.
Gözlerine bakıp seni seviyorum diyemedigim,
Sen yağmur gözlüm.
Sen gece uykularında mutlu ol diye,
Hatıraları koyu bir çay gibi demledim,
Gece karanlıklarında.
Yanlızlıklarımı düşündükçe tütüne sardım seni,
İçtim yudum yudum.

O sabah giderken resimlerin bende kalmış,
Tek tek dizdim gümüş çerçeveye.
Kimi renkli, kimi siyah beyaz.
Şarkılarda hep seni dinledim gece karanlığında.
Kah nihavent kah hüzzam.
Ne çok şeydin benim için,
Atıp atıp içimden bitiremedigim.
Her şarkının güftesinde her türkünün telinde,
Şimdi içimdeki yaralar kanıyor,
Yüregim isyanlarda yapa yanlız.
Sürgüne gidecek bir isyankar gibi.
Yeminler ettim tek tek.

Güneş eteklerinde bir diz boyu,
Sonbahar yaprakları gibi solgun.
Dagılıp gitmiyor tuttuğum efkar bulutları,
Kır çiçeklerim öksüz, kır çiçeklerim yetim.
Solgun duvardaki resimlerim,
Sigaramdaki duman misali.
Bir haber versen bir mektup yazsan,
Bir güvercin olsanda penceremde.
Sen yagmur gözlüm gözlerine doyamadım,
Sana yazdıgım mektuplarımı sakladım.
Bir türlü gönderemedigim resimlerimide,
Kimi sandıkta, kimi albümde.

Bu akşam karanlık gecede hep seni aradım,
Ama sen yoktun yanımda.
Tütün tabakam boşalmış kafam biraz dagınık,
Sen yağmur gözlüm bir haber versen bir mektup yazsan.
Bir şarkı var dudaklarımda inceden ince
Sana olan aşkımı sen gidince anladım.
Bu aşkın ötesinde bir tutku benimki,
Ben hep bekledim ama hiç gelen olmadı.
Ay bile işiğını sakladı karanlık gecemde.
Sen yağmur gözlüm gözlerime bakmadın,
Sana olan sevgimi gözlerimde göremedin,
Sana diyemediklerimi hep yazdım,satır satır.
Kimi şiirlerde kimi şarkılarda......

Cengiz Yılmaz hoca
 



 GELMEDİN

Yaz geçti artık mevsim sonbahar,
Gelmedin be sevdigim yapraksız kaldım.
Dallarım kurudu bedenim çıplak,
Gelmedin be sevdigim güneşsiz kaldım.

Bahçemde güllere gelecek dedim,
Gelince sizleri sevecek dedim.
Oturup yollarda seni bekledim,
Gelmedin be sevdiğim çiçeksiz kaldım.

Gelseydin şad olurdu biçare gönlüm,
Yıllara inat uzardı ömrüm.
Solmazdı bahçemde kırmızı gülüm,
Gelmedin be sevdiğim yağmursuz kaldım.

Açardık beraber papatya falı,
İstemem gelseydin dünyada malı.
Düşündünmü hiç ne olur hali,
Gelmedin be sevdiğim perişan kaldım.

Rüzğarlar halimi yare demeyin,
Bir daha ki sefere onsuz gelmeyin.
Yarimin olduğu yöne esmeyin,
Gelmedin be sevdiğim havasız kaldım.

Son durakta artık bedenim sensiz,
İstesende kalkamam gayri çaresiz,
Musalla taşında kaldım kimsesiz,
Gelmedin be sevdigim dua sız kaldım.....

Mezarıma gelsen elinde çiçek,
İnan ki hasretim o an geçecek,
Dilin belkide sevdim diyecek,
Gelmedin be sevdigim çiçeksiz kaldım.

Mezar taşıma yazdım hasretim sana,
Şimdi saçlarını yüzüne dola,
Gezersin ellerle artık kol kola,
Gelmedin be sevdigim
cennetsiz kaldım...
Şair cengiz yılmaz 2009




DÖNERSEM NAMERDİM.

Artık selam vermiyorsun,
hal hatırda sormuyorsun.
Kısacası unutuyorsun her geçen gün.
Unutki bedbah kalbim hicrana dalsın.
Artık gidiyorum bu şehirden,
geri dönersem namerdim.
Bu şehrin sokakları caddeleri senin olsun.
İçimdeki fırtınaya yelken açıyorum.
Yelken açıyorum uçsuz bucaksız denizlere.
Köhne bir limandan,
yıpranmış bir gemiyle ayrılıyorum.
Belki dagılıp yok olmak için denizlerin mavisinde.
Gözlerinde yok oldugum gibi.
Çaresiz kaderime:
Hicrana düşmüş yaralarıma tuz basıpta gidiyorum.
Bulutlar nasılda saklar yagmuru içinde.
Ben seni saklayamadım,
dagılan renklerni toparlayamadım.
Gidiyorum.

Sevgiye susamış bedenimi,
çaresiz götürüyorum burdan.
Hıçkırıkların duymuyorum.
Agladıgını görmüyorum.
Sorma bana nedenleri gider ayak.
Kırılmış kalbime bir hançerde sen vur.
Bırak artık beni bana.
Bırakki ben bende yok olayım.
Sana sevgilerin en tazesini,
sana çiçeklerin en güzelini vermek isterdim.
Sokaklarını terk ettigim bu şehrin,
güneşi sendin.
Senle gün başlar senle biterdi ey sevgili.
Çekilmez akşanların tek tesellisi sendin.
Elimde mektubun önümde resmin,
Kalbimide sana bırakarak gidiyorum.

Bir filmi tersine izlemek gibi hayatım.
Ne başı ne sonu belli.
Bir çaresizlik girdabında,
labirent karelerde yolumu bulamıyorum.
Sensizligime çaresizlikte eklendi.
Artık çıkamıyorum.
Yanlız gecelerimde hayel bile kuramıyorum.
Göz pınarlarım kurumuş,
aglıyamıyorum.
Bu zalim sevdan mat etti beni,
gülemiyorum.
Unuttum biliyormusun ey sevgili,
sevgi denen sözcügün anlamını.
Yüregim parçalanmakta,
ama gidiyorum.

Biliyorum bu ayrılık çok zor olacak.
İşte vakit geldi.
Üzülme biliyorum üzülmüyeceksin.
Umutlarını başka bahara bırak.
Benim olmadıgım bir bahara.
Kalbine bir damla sevgi damlat.
Tüm olumsuzluklara inat.
Sevecek kalbin benden sonra birisini.
Ben çoktan unutulmuş olacagım.
Hadi hoşça kal.
Bir tas su dökme arkamdan.
Yemin ettim,
çünkü dönmüyecegim.
DÖNERSEM NAMERDİM.

Şair Cengiz Yılmaz

 

DEVAMI ICIN TIKLAYIN